برج گنبد علي در ابرکوه در مرکز ايران قرار دارد. اين مقبره هشت ضلعي بيشتر از آجري سنتي از برج سنگ تراشي زباله تشکيل شده است. و داراي يك گوشه گوشه اي 3 ضخيم از موكارنس ، همچنين از قلوه سنگ آهني است كه احتمالاً يك سقف هرمي را پشتيباني مي كرد.
استفاده بيشتر از رياضيات پيشرفته در معماري قرون وسطايي ايران ، به ويژه دوره بين سلسله هاي سلجوقي و تيمور. در ارتفاع برجها و ورودي ها و دو گنبد پوسته پوسته ، که در مساجد شهرهاي مختلف استفاده مي شود ، مشهود است.
معماري برج گنبدعلي
منارهاي بلند با ساخت و سازهاي بلندپروازانه و تزئينات غني هندسي و برج نگاري با مهارت بي نظيري طراحي و ساخته شدند. تکنيک هاي ساختماني به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است. اما ادامه توانايي اين برجهاي باريک در مقاومت در برابر زله نشان مي دهد که سازندگان آنها از روش پيشرفته اي استفاده کرده اند. شايد تيرهاي کراوات چوبي ، به استحکام کششي به سازه دهد.
ساير معماريهاي مشابه گنبدعلي
نمونه هاي ديگر مسجد جامع در تبريز و مسجد جامع در ورامين است. اولين "شامل يک ايوان عظيم منجمد از آجر 99 فوت ، در عمق 213 پا ، تا چشمه طاق هاي فروريخته است. در حدود 82 فوت قد ، يک sahn5 عظيم با استخر وسط و عکسهاي تک راهرو را نشان مي دهد.
در حالي که دومي داراي يک گنبد کوچک در پشت پرتال اصلي است که پرتال ايوان را تکميل مي کند ، اتاق گنبد نيز مانند ساير موارد بيان شده است. توسط سنجاب پر شده با muqarnas در آجر ، که نشان دهنده انتقال از مربع به هشت ضلعي است.
در ميان تعداد زيادي نمونه از روابط نزديک معماري قرون وسطايي ايران و هندسه ، ورودي مسجد جمعه مسجدجامعه در يزد ، واقع در مرکز اين شهر بزرگ وجود دارد.اين مسجد جمعه به دليل پيستاکي بسيار باريک که توسط مناره هاي دوقلو غلبه کرده است ، قابل توجه است. قسمت داخلي گنبد داراي کاشي کاري کاشي تقريباً کامل است. و از بين بردن ديواره عقب ايوان در سمت قبله ، براي اولين بار اين جماعت را در حياط دادگاه مي ديد که مي تواند آن را ببيند.
گالري هاي فوقاني از نظر بصري و ساختاري باعث ايجاد نور قابل توجه اتاق گنبد مي شوند. و يک توالي پيچيده تر از مواد جامد و حفره ها. همين ملاحظات در طاقهاي عرضي نمازخانه نيز يافت مي شود. ورودي اصلي مسجد که از قرن چهاردهم متشکل از يک ايوان و مناره تشکيل شده است ، از اين نظر استثنايي است که بلندترين ورودي در معماري اسلامي ايران است. ارتفاع بدست آمده در اين قسمت از ساختار بدون آناليز رياضي ساختاري امکان پذير نبود. ارتفاع توسط تنش هاي خط صعودي مناره ها ، تنش هاي بيشتري را نشان مي دهد.
هدف از برج هاي بلند يا مناره ها ايجاد حس رسيدن به خدا بود. اين حس را مي توان با باريک کردن ورودي تا حد امکان در ساختمان و با استفاده از محاسبات رياضي آن را تا حد امکان بلند کرد.
نتيجه
با مرور نمونه هايي از معماري قرون وسطايي ايران ، از رابطه نزديک آن با زمينه هاي علمي مانند رياضيات ، هندسه ، کيهان شناسي و اخترشناسي آگاهي مي يابد. اين رابطه امکان دستيابي به کمال ، اثر تاريخي و زيبايي شاعرانه را فراهم کرد. اين خرد در هنر است.
درباره این سایت